หอไอเฟล   บริเวณแม่น้ำแซน ในกรุงปารีส เป็นสัญลักษณ์ของประเทศฝรั่งเศส ทั้งยังเป็นหนึ่งในสิ่งก่อสร้างที่มีชื่อเสียงที่สุดในโลกอีกด้วย หอไอเฟลตั้งชื่อตามกุสตาฟ ไอเฟล สถาปนิกและวิศวกรชื่อดังชาวฝรั่งเศสซึ่งเป็นผู้ออกแบบหอคอยนี้

หอไอเฟลมีชื่อเล่นในภาษาฝรั่งเศสว่า "La dame de fer" (สตรีเหล็ก) หอไอเฟลสร้างขึ้นเพื่อใช้เป็นสัญลักษณ์ของงานแสดงสินค้าโลกใน ค.ศ. 1889 แม้ในช่วงแรกจะได้รับการวิจารณ์จากศิลปินและสถาปนิกชั้นนำของประเทศในด้านการออกแบบ แต่ในเวลาต่อมาหอไอเฟลได้กลายเป็นสัญลักษณ์แสดงความยิ่งใหญ่ของประเทศ ความเจริญก้าวหน้าทางเทคโนโลยี วิทยาศาสตร์ และความสวยทางศิลปะและสถาปัตยกรรม มีนักท่องเที่ยวเข้ามาเยี่ยมชมหอไอเฟลมากถึง 5,889,000 คนใน ค.ศ. 2022 ถือเป็นสิ่งก่อสร้างที่มีการเก็บค่าเข้าชมที่มีผู้เยี่ยมชมมากที่สุดในโลก ได้รับการยกย่องให้เป็นอนุสรณ์สถานทางประวัติศาสตร์แห่งฝรั่งเศสใน ค.ศ. 1964 และได้รับการเสนอชื่อเป็นแหล่งมรดกโลกโดยยูเนสโกใน ค.ศ. 1991

หอไอเฟลมีความสูงกว่า 330 เมตร (1,083 ฟุต) มีความสูงพอ ๆ กับอาคารสูง 81 ชั้น และเป็นสิ่งก่อสร้างที่มีโครงสร้างที่สูงที่สุดในกรุงปารีส มีฐานเป็นรูปทรงสี่เหลี่ยมจัตุรัส วัดได้ด้านละ 125 เมตร (410 ฟุต) ในช่วงแรกของการก่อสร้าง หอไอเฟลได้สร้างสถิติในการเป็นสิ่งก่อสร้างที่สูงที่สุดในโลกแซงหน้าอนุสาวรีย์วอชิงตัน ซึ่งครองสถิตินี้มายาวนานกว่า 41  ค.ศ. 1930 หอไอเฟลเป็นสิ่งก่อสร้างแรกของโลกที่มีโครงสร้างความสูงเกินกว่า 200 เมตร และ 300 เมตร ในปัจจุบันหอไอเฟลมีความสูงมากกว่าตึกไครส์เลอร์ประมาณ 5.2 เมตร (17 ฟุต) เนื่องจากการวางโครงสร้างของเสาอากาศกระจายเสียงใน ค.ศ. 1957 และหากไม่นับรวมเสาอากาศ ปัจจุบันหอไอเฟลถือเป็นสิ่งก่อสร้างที่สูงที่สุดเป็นอันดับสองในฝรั่งเศสรองจากสะพานมีโย

 ภัตตาคารตั้งอยู่บริเวณชั้นหนึ่งและชั้นสอง จุดที่สูงที่สุดมีความสูง 276 เมตร (906 ฟุต) เหนือพื้นดิน ถือเป็นจุดสังเกตการณ์ที่สูงที่สุดที่ประชาชนทั่วไปในสหภาพยุโรปสามารถเยี่ยมชมได้ การขึ้นบันไดจากพื้นดินไปยังชั้นแรกสุดของหอไอเฟลนั้นมีจำนวนมากกว่า 300 ขั้น และแม้จะมีบันไดสำหรับขึ้นสู่ชั้นบนสุด แต่โดยปกติจะอนุญาตให้ใช้ลิฟต์เท่านั้น บริเวณชั้นสามถูกสงวนไว้เป็นที่พักส่วนบุคคลของกุสตาฟ ไอ เฟล ซึ่งถูกตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์ที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะ ในอดีตมีเพียงแขกผู้มีเกียรติไม่กี่รายที่ได้รับเชิญให้เข้าพัก เช่น เพื่อนของไอเฟลอย่างทอมัส เอดิสัน

ช่วงปลายศตวรรษที่ 19 กรุงปารีสได้เป็นเจ้าภาพจัดงานแสดงสินค้าโลกในปี ค.ศ. 1889 เพื่อฉลองการครบรอบ 100 ปีการปฏิวัติฝรั่งเศส ทางรัฐบาลฝรั่งเศสจึงได้จัดการประกวดออกแบบสิ่งก่อสร้างเพื่อใช้เป็นสัญลักษณ์ของงาน มีการส่งแบบเข้าประกวดถึง 100 บริษัท โดยบริษัทที่ได้รับเลือกจากทางกรรมการของปารีสคือแบบของบริษัทของนายกุสตาฟ ไอเฟล และได้ทำสัญญากับรัฐบาลในวันที่ 8 มกราคม ค.ศ. 1887 โดยทางรัฐบาลฝรั่งเศสกำหนดที่ก่อสร้างไว้ริมแม่น้ำแซน ปลายสวนสาธารณะช็องเดอมาร์ โดยนายกุสตาฟ ไอเฟลได้สัมปทานหอ 20 ปี โดยนับจากวันที่ 1 มกราคม ค.ศ. 1890 จนถึงปี ค.ศ. 1910 ต่อจากนั้นจะเป็นกรรมสิทธิ์ของกรุงปารีส

หอไอเฟลเริ่มสร้างในวันที่ 26 มกราคม ค.ศ. 1887 โดยเริ่มจากการทำฐานของหอลึกลงไปถึงชั้นดินแข็ง เนื่องจากดินริมฝั่งแม่น้ำแซนมีความอ่อนมากแล้วจึงเริ่มทำตัวหอต่อจากนั้น การก่อสร้างใช้คนงาน 300 คน มีคนงานเสียชีวิต 1 คน โดยใช้เวลาในการก่อสร้างทั้งหมด 2 ปี 2 เดือน 5 วัน  31 มีนาคม ค.ศ. 1889 โดยในวันนั้น นายกุสตาฟ ไอเฟลได้นำธงฝรั่งเศสไปติดไว้บนยอดหอไอเฟลเมื่อหอไอเฟลสร้างเสร็จในปี พ.ศ. 2432 (ค.ศ. 1889) หอไอเฟลกลายเป็นสิ่งก่อสร้างที่สูงที่สุดในโลกแทนที่อนุสาวรีย์วอชิงตัน และได้ครองตำแหน่งนี้มาจนกระทั่งปี พ.ศ. 2473 (ค.ศ. 1930) ก็ได้เสียตำแหน่งให้แก่ตึกไครส์เลอร์ (319 เมตร หรือ 1,047 ฟุต) ที่เพิ่งสร้างเสร็จ

หอไอเฟลมีความสูง 300 เมตร (986 ฟุต) ซึ่งไม่รวม เสาอากาศ 24 เมตร (72 ฟุต) ด้านบน ถ้าเปรียบเทียบกับตึกแล้วจะมีประมาณ 75 ชั้น   และหากไม่นับรวมเสากระจายคลื่น หอไอเฟลเป็นสิ่งปลูกสร้างสูงที่สุดอันดับสองในฝรั่งเศส รองจากสะพานมีโยน้ำหนักเหล็กที่ใช้ก่อสร้างนั้นทั้งหมด 7,300-10,000 ตัน ส่วนจำนวนบันไดนั้นเปลี่ยนแปลงตลอด เมื่อแรกเริ่มนั้นมี 1710 ขั้น ในทศวรรษที่ 1980 มี 1920 ขั้น และในปัจจุบัน มี 1665 ขั้นโดยแรกเริ่มนั้นหอไอเฟลถูกค่อนแคะจากชาวปารีสในเชิงไม่เห็นด้วยกับการก่อสร้าง ด้วยถูกมองว่าไม่สวยงาม จนถูกเรียกขานไปต่าง ๆ ในเชิงติดลบ และถึงขนาดเคยมีความคิดที่จะรื้อโครงสร้างออกด้วยเมื่อปี ค.ศ. 1909